ငြိမ်သက်ခြင်း၏တန်ဆာပလာများ
၁၉၁၄ ခုနှစ် ပထမကမ္ဘာစစ်ပြင်းထန်လျက်ရှိစဥ် ဗြိတိသျှနိုင်ငံရေးခေါင်းဆောင် ဆာ အက်ဒွတ် ဂရေး က “ဥရောပတစ်ခွင်လုံး မီးငြိမ်းတော့မည်။ ဒီတစ်သက် အလင်းကို ဘယ်သောအခါမှ မြင်ရတော့မည်မဟုတ်” ဟုကြေညာခဲ့သည်။ ဂရေး ၏စကားသည် အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ စစ်ပွဲအားလုံးကို အဆုံးသတ်မည့် ကမ္ဘာစစ်ကြီး ပြီးသွားသော် လူပေါင်း သန်း ၂၀ ခန့် အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီး (၁၀ သန်းသည် အရပ်သားများဖြစ်သည်) ၂၁ သန်းသည် ထိခိုက်ဒဏ်ရာရရှိခဲ့ကြသည်။
ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝတွင် ထိုမျှမကြီးမားသည့်သည့်တိုင် ဆုံးရှုံးမှုများနှင့် ရင်ဆိုင်ကြုံရနိုင်သည်။ ပဋိပက္ခအရိပ်မဲကြီးသည် ကျွန်ုပ်တို့၏အိမ်၊ အလုပ်ခွင်၊ ဘုရားကျောင်းနှင့် အိမ်နီးနားချင်းတို့အပေါ် ဖုံးကွယ်နိုင်သည်။ ၎င်းသည် ဘုရား သခင်က ကျွန်ုပ်တို့အား ထူးခြားမှုကိုပြုသူဖြစ်ရန် စေစားရသည့်အကြောင်းရင်း တစ်ခုဖြစ်သည်။ ထိုသို့လုပ်ဆောင်နိုင်ရေး ဘုရားသခင်၏ဉာဏ်ပညာ၌ အမှီပြုရ မည်ဖြစ်သည်။ ရှင်ယာကုပ်က “အထက်မှသက်ရောက်သောပညာမူကား ရှေ့ဦးစွာ စင်ကြယ်၏။ ... အသင့်အတင့်နေတတ်၏။…
ဘဝ၏နဂါးများနှင့် တိုက်ခိုက်ခြင်း
သင် နဂါးနှင့်တိုက်ခိုက်ခဲ့ဖူးပါသလား။ မတိုက်ခဲ့ဖူးပါဟုသင်ဖြေပါက စာရေးဆရာ ယူဂျင်းပီတာဆင်က သင့်အဖြေကို သဘောတူမည်မဟုတ်ပါ။ သူရေးခဲ့သော “A Long Obedience in the Same Direction” (တူညီသောဦးတည်ချက်၌ ကြာရှည်စွာ နာခံမှု) စာအုပ်တွင် “နဂါးများသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ကြောက်ရွံ့မှု၊ ကျွန်ုပ်တို့ကို နာကျင်စေမည့် ကြောက်မက်ဖွယ် စကားလုံးများဖြစ်သည်။ ... ဧရာမ နဂါးကြီးနှင့် ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသောလယ်သမား တစ်ဉီးအဖို့ လံုးဝမယှဥ်နိုင်ပါ”ဟု ရေးသားထားသည်။ ဆရာကြီး ဘာကိုဆိုလိုချင်သနည်း။ ဘဝသည် အသက်ကိုခြိမ်းခြောက်နေသော ကျန်းမာရေးဒုက္ခ၊ ရုတ်တရက် အလုပ်ပြုတ်မှု၊ ကျရှုံးနေသောအိမ်ထောင်ရေး၊ ထင်ရာစိုင်းသောသားသမီး အစရှိသည့်နဂါးများနှင့် ပြည့်နှက်နေပါသည်။ ထိုနဂါးများ၏အန္တရာယ်ကကြီးမားပြီး ကျွန်ုပ်တို့တစ်ဉီးတည်း တိုက်ခိုက်ရန် လုံလောက်သောအင်အားမရှိခြင်းသည် ဘဝ၏အားနည်းချက်ဖြစ်သည်။
ထိုသို့သော တိုက်ပွဲများ၌ ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ချန်ပီယံတစ်ဉီးရှိသည်။ ဒဏ္ဍာရီပုံပြင်ထဲမှ ချန်ပီယံမဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်စားတိုက်ပွဲဝင်ပြီး ကျွန်ုပ်တို့ကို ချောင်းမြောင်းနေသောနဂါးကို အနိုင်ယူပေးသည့် အန္တိမချန်ပီယံ ဖြစ်သည်။…
နှုတ်ဆက်ပါတယ် နှင့် ဟဲလိုမင်္ဂလာပါ
နှလုံးရောဂါဖောက်ပြီး ကျွန်တော့်ညီဒေးဗစ် ရုတ်တရက် ကွယ်လွန်သွားချိန်တွင် ဘဝကိုရှုမြင်သည့် ကျွန်ုပ်၏အမြင်လည်း သိသိသာသာ ပြောင်းလဲသွားသည်။ မွေးချင်းခုနစ်ဦးအနက် ဒေဗ်သည် စတုတ္ထမြောက်ဖြစ်သော်လည်း ကျွန်တော် တို့ထက် ဦးဆုံးထွက်သွားသူဖြစ်ပြီး မျှော်လင့်မထားသော ထိုအဖြစ်က ကျွန်ုပ်အတွက် ပို၍စဉ်းစားဆင်ခြင်စရာဖြစ်ခဲ့သည်။ အသက်ရလာသည်နှင့်အမျှ မိသားစု၏အနာဂတ်ကို ရရှိခြင်းထက် ဆုံးရှုံးခြင်းဖြင့် သတ်မှတ်ကြမည်ဖြစ်ကြောင်း သိသာလာပါသည်။ ကြိုဆိုခြင်းထက် နှုတ်ဆက်ခြင်းပုံစံက ပိုပေါ်လွင်လာသည်။
၎င်းသည် ဘဝ၏လည်ပတ်မှုပုံစံပင်ဖြစ်ပြီး ဤအရာတစ်ခုမျှ အံ့သြစရာ မဟုတ်ပါ။ သို့သော် ဤအသိကပင် ဉာဏ်အလင်းကို ဖွင့်ပေးခဲ့သည်။ အချိန်တိုင်း၌ ဘဝက ကျွန်ုပ်တို့အတွက် သစ်လွင်လတ်ဆတ်သောရည်ရွယ်ချက်ကို ပေးပြီး အခွင့်အရေးများကို ပေးပါသည်။ ရှေ့အနာဂတ်အချိန် လက်တွေ့ပြန်လည် ပေါင်းစည်းရမည့်နေရာ၊ နှုတ်ဆက်ပါတယ် ဆိုသောစကား မလိုတော့သည့် နေရာ၌ ကြီးမြတ်သည့်အသစ်သောတန်ဖိုးထားမှုစံကို ချထားပေးပါသည်။
ဤနောက်ဆုံးသောအဖြစ်မှန်ဘဝကို ဗျာဒိတ်ကျမ်း ၂၁:၃-၄ ၏ အနှစ်ချုပ်၌ တွေ့ရသည်။ “ဘုရားသခင်သည် ကိုယ်တော်တိုင်…
သူ့သေခြင်းက အသက်ကိုယူဆောင်ပေးသည်
တောင်အာဖရိက၏အရက်စက်ဆုံးအကျဉ်းထောင်ထဲရှိ အမျိုးသားအကျဉ်းသား များအတွက် အမှုတော်လုပ်ငန်းတွင် ဂျိုအန်းနာ ဖလန်းဒါးစ်-သောမတ်စ်သည် နှလုံးသားများကို ပြောင်းလဲပေးသော ခရစ်တော်၏တန်ခိုးတော်ကို ကိုယ်တိုင်မြင်ခဲ့ ရသည်။ ဆရာကြီး ဖိလစ်ယန်စေ၏ Vanishing Grace စာအုပ်တွင် သူမ၏ အတွေ့အကြုံကို ဖော်ပြထားသည်။ “ဂျိုအန်းနာ သည် ထောင်သို့နေ့တိုင်း သွားရောက်ပြီး ရိုးရှင်းသည့် ခွင့်လွှတ်ခြင်းနှင့်ရန်ငြိမ်းခြင်း ဧဝံဂလိတရားစကားကို သူတို့ထံ ယူဆောင်ပေးခဲ့သည်။ သို့နှင့် သူတို့၏ယုံကြည်မှုကိုရပြီး ၎င်းတို့ကလေး ဘဝက ညှဥ်းပန်းနှိပ်စက်ခံခဲ့ရသည့်အကြောင်းများကို ဖွင့်ဟပြောပြလာသည်။ သူက နားထောင်ပေးပြီး ပို၍ကောင်းသောနည်းလမ်းဖြင့် ပဋိပက္ခများကို ဖြေရှင်းရန် လမ်းပြခဲ့သည်။ သူထောင်သို့ မသွားရောက်မီ ယခင်နှစ်က ထောင်၌ ထောင်သားနှင့် ထောင်မှူးများအပေါ်အကြမ်းဖက်မှု ၂၇၉ ခု မှတ်တမ်းရှိခဲ့ပြီး နောက်နှစ်တွင် ၂ ခုသာ ရှိတော့သည်" ဟု ဖော်ပြထားသည်။
ရှင်ပေါလုကလည်း “လူမည်သည်ကား ခရစ်တော်၌ရှိလျှင် အသစ်ပြုပြင် သောသတ္တဝါဖြစ်၏။…
အရောင်အသွေးစုံစွာ
ရာစုနှစ်အတော်ကြာကြာမျှ လန်ဒန်မြို့သည် ကမ္ဘာပေါ်ရှိလူမျိုးစုပေါင်းများစွာ စုပေါင်းနေထိုင်သည် မြို့တစ်မြို့ဖြစ်ခဲ့သည်။ ၁၉၃၃ ခုနှစ်တွင် ဂျာနယ်လစ် Glyn Robersts က "အသားအရောင်စုံလင်စွာ၊ ဘာသာစကားအမျိုးမျိုးနှင့် အတားအဆီး အပိတ်အပင်မရှိ သွားလာလှုပ်ရှားနေသည့်လူထုကြီးသည် လန်ဒန်မြို့၏အကောင်းဆုံးအရာဖြစ်သည်" ဟု အင်္ဂလန်ပြည်၏မြို့တော်အကြောင်းကို ရေးသားခဲ့သည်။ အနံ့မျိုးစုံ၊ အသံမျိုးစုံနှင့် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိလူမျိုးပေါင်းစုံ၏ ရောသမမွေမြင်ကွင်းက ယနေ့တိုင် သက်သေအဖြစ် ရှိနေဆဲပါ။ မတူညီကွဲပြားမှု ၏အလှတရားသည် ကမ္ဘာ့အံ့သြဖွယ် အကောင်းဆုံးမြို့များထဲမှတစ်မြို့ ဖြစ်သည့် လန်ဒန်မြို့၏အံ့မခန်းသော အစိတ်အပိုင်းပင်ဖြစ်သည်။
လူသားများမှီတင်းနေထိုင်ရာမြို့များနည်းတူ လန်ဒန်မြို့သည်လည်း အခက် အခဲ နှင့်မကင်းပါ။ အပြောင်းအလဲများက စိန်ခေါ်မှုကိုဖြစ်စေသည်။ ယဉ်ကျေးမှု ပဋိပက္ခများ ဖြစ်ပွားသည်။ ထို့ကြောင့် လူသားတို့လက်နှင့် တည်ဆောက်ထားသော မည့်သည့်မြို့ကိုမဆို ကျွန်ုပ်တို့၏ထာဝရအိမ်တော်နှင့် နှိုင်းယှဉ်၍မရပါ။
ဘုရားရှင်၏မျက်မှောက်တော်သို့ တမန်တော်ယောဟန်ပို့ဆောင်ခံရသောအခါ ကောင်းကင်နိုင်ငံ၌ ရွေးနှုတ်ခြင်းခံရသူတို့၏ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ခြင်းသည် မတူညီကွဲပြားမှု ၏အစိတ်အပိုင်းတခုဖြစ်ပါသည်။ ရွေးနှုတ်ခြင်းခံရသူများကလည်း “စာစောင်ကိုယူ၍ တံဆိပ်တို့ကိုဖွင့်ထိုက်တော်မူ၏။ အကြောင်းကား…
ကိုယ်တော်၏ဦးဆောင်မှုကိုလိုအပ်သည်
အန်ကယ်ဇာခီသည် ပညာတော်သင် ကဲနက်ဘေးလီကို ဆက်ဆံရာတွင် သူငယ်ချင်း ထက်ပင်ပိုပါသည်။ ကျယ်ပြန့်ပြီးလေ့လာစရာများသည့်ဆာဟာရသဲကန္တာရထဲတွင် လေ့လာရေးခရီးထွက်စဉ်အခါက သူယုံကြည်အားကိုးရဆုံးသောလမ်းညွှန် ဖြစ်သည်။ သူနှင့်သူ့အဖွဲ့သားများ အန်ကယ်ဇာခီနောက်သို့လိုက်ပါသည့် အခါ သူ့အပေါ်ယုံကြည် အားကိုး၍လုံးဝပုံအပ်ထားသည်ဟု ဘေးလီက ပြောပြ သည်။ “ဘယ်သွားရမယ်ဆိုတာ လမ်းကြောင်းမသိတဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့မျက်ခြေ ပြတ်သွားရင်တော့ ကျွန်တော်တို့သေမှာပဲ။ ကျွန်တော်တို့ ခင်ဗျားရဲ့ခေါင်းဆောင်မှု ကို လုံးဝယုံကြည်အားကိုးပြီး ပုံအပ်ပါတယ်” ဟု အတည်ပြုသည်။
အလွန်ခက်ခဲသောပြဿနာနှင့်ကြုံတွေ့ပြီး ခေါင်းခဲနေသည့်အချိန်တွင် ဒါဝိဒ် သည် လူ၏လမ်းညွှန်မှုထက်သာလွန်သော သူကိုးကွယ်သည့်ဘုရားသခင်၏ ဦးဆောင်လမ်းညွှန်မှုကို ခံယူသည်။ ဆာလံ ၆၁:၂ တွင် “မြေကြီးစွန်းမှ ကိုယ်တော်ကို အကျွန်ုပ်အော်ဟစ်ပါ၏။ အကျွန်ုပ်အထက်၌ မြင့်သောကျောက်သို့ အကျွန်ုပ်ကို ပို့ဆောင်တော်မူပါ” ဟုဖတ်ရှုရမည် ဖြစ်ပါသည်။ ဘုရားသခင်ရှိနေသည့် သာ၍ စိတ်ချရသောနေရာ၊ စိတ်ဖြေနိုင်မည့်နေရာကို သူတမ်းတမျှော်လင့်ခဲ့ပါသည်(:၃-၄)။
နှုတ်ကပတ်တော်တွင် ဖော်ပြသည့်အတိုင်း “လမ်းလွဲသောသိုးများ”(ဟေရှာ ၅၃:၆) ကဲ့သို့သောလူသားများသည်…
လူမှုအစုအဖွဲ့၏အမှတ်ရစရာ
ဓမ္မပညာရှင် ရစ်ချက် မော ရေးသော Restless Faith စာအုပ်၌ အတိတ်မှ သင်ခန်းစာများကို မှတ်မိရန် အရေးကြီးပုံကို ပြောထားသည်။ သူက “ကောင်းမွန် ကြံ့ခိုင်သောနိုင်ငံများသည် လူမှုအစုအဖွဲ့၏အမှတ်ရစရာများရှိသောနိုင်ငံများ ဖြစ်သည်” ဟူသော လူမှုဗေဒပညာရှင် ရောဘတ်ဘဲလာ၏အဆိုကို သူကိုးကားထားသည်။ ဘဲလာက ထိုအခြေခံသဘောတရား ကို မိသားစုကဲ့သို့သော လူမှုအဖွဲ့အစည်း၏နှောင်ဖွဲ့မှုအထိ ဆက်နွယ်ပါဝင်စေခဲ့သည်။
လူမှုအစုအဖွဲ့၏အမှတ်ရစရာများ၏တန်ဖိုးကို သမ္မာကျမ်းစာကလည်း သွန်သင် ထားပါသည်။ အဲဂုတ္တုပြည်၌ ကျွန်ဘဝမှကယ်နုတ်ရန် ဘုရားသခင်ပြုခဲ့သည့်အမှုကို အောက်မေ့သတိရစေရန် ဣသရေလလူတို့အား ပဿခါပွဲကိုပေးထားသည် (ထွက် ၁၂:၁-၃၀)။ ယနေ့ထိတိုင် ကမ္ဘာအနှံ့မှ ဂျူးလူမျိုးများသည် နွေဦးအချိန်ရောက်တိုင်း လူမှု အစုအဖွဲ့၏ အမှတ်ရစရာနှင့် ပြည့်သည့်အရပ်သို့ ပြန်လည် လာရောက်လည်ပတ်ကြသည်။
ပဿခါပွဲသည် ကားတိုင်ထက်၌ ကယ်တင်ရှင်မေရှိယ ပြုပေးခဲ့သည့်အမှုကို အစဥ်အမြဲညွှန်ပြနေခြင်းကြောင့် ခရစ်တော်၏နောက်တော်လိုက်များအတွက်လည်း ပဿခါပွဲသည် ကြီးမြတ်သောအဓိပ္ပာယ်ဆောင်ပါသည်။ ပဿခါပွဲကာလအတွင်း ကားတင်မခံရမီညတွင် ရှင်ယေရှုက…
သီချင်းတော်လှန်ရေး
မည်သည့်အရာက တော်လှန်ရေးကို စတင်စေပါသနည်း။ သေနတ်လား။ ဗုံးလား။ ပြောက်ကျားစစ်ဆင်ရေးလား။ ၁၉၈၀ ပြည့်နှစ်နှောင်းပိုင်း အက်စတိုးနီးယားတွင် သီချင်း များအားဖြင့် တော်လှန်ရေးအစပြုခဲ့သည်။ ဆိုဗီယက်တို့၏သိမ်းပိုက်မှုအောက်တွင် နှစ်ပေါင်းများစွာနေခဲ့ရပြီးနောက် မျိုးချစ်သီချင်းများသီဆိုသောအမျိုးသားရေးလှုပ်ရှားမှု စတင်ခဲ့သည်။ ထိုသီချင်းများက သီချင်းတော်လှန်ရေးကို အစပြုမွေးဖွားပေးခဲ့ပြီး ၁၉၉၁ ခုနှစ်တွင် အက်စတိုးနီးယားနိုင်ငံ၏လွတ်လပ်ရေးကို ရရှိစေသည့် အဓိကသော့ချက်ဖြစ်သည်။
"ဤတော်လှန်ရေးသည် အကြမ်းဖက်မှုမပါဘဲ အလွန်ပြင်းထန်သည့် သိမ်းပိုက် အုပ်ချုပ်မှုကို ဖယ်ရှားပေးခဲ့သည်။ ... သို့သော် သီချင်းဆိုခြင်းသည် ဆိုဗီယက်တို့၏ နှစ် ၅၀ တိုင်အောင် သိမ်းပိုက်ထားမှုကိုခံရသည့်အတောအတွင်း အစ်စတိုးနီးယားပြည်သူတို့ကို ညီညွတ်ပေါင်းစည်းပေးခဲ့သော အဓိကကျသောအားတစ်ခုဖြစ်သည်" ဟု ဝက်ဘ်ဆိုက် တစ်ခုတွင် ထိုလှုပ်ရှားမှုအကြောင်းကို ဖော်ပြထားသည်။
ထို့ပြင် တေးဂီတသည် ခက်ခဲသောအချိန်များကိုဖြတ်သန်းရစဥ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့ကို တစ်မူထူးစွာ ကူညီမစပေးနိုင်ပါသည်။ ထိုအကြောင်းကြောင့်များ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဆာလံသီချင်းများကို အလွယ်တကူ ထပ်တူကျခံစားမိခြင်းလားဟု တွေးမိပါသည်။ စိတ်ဝိညာဉ် မှောင်မိုက်နေချိန်၌…
အံ့သြဖွယ်ကောင်းသောပင်ကိုယ်အရည်အသွေး
ကျွန်တော်တို့၏ကောလိပ်သံစုံအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်သည် အဖွဲ့ကိုစီမံကွပ်ကဲပြီး တစ်ချိန် တည်းမှာပင် စန္ဒယားတီးလျက် ကျွန်တော်တို့နှင့် တွဲဖက်ဆိုပေးတီးပေးကာ သူ့တာဝန်များ ကို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်စွာဖြင့် ဟန်ချက်ညီညီထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။ တေးဂီတပွဲတစ်ခုအပြီးတွင် သူ့ကိုကြည့်ရသည်မှာ အလွန်စိုးရိမ်ပင်ပန်းနေပုံပေါက်နေသောကြောင့် သူ့ကို "အဆင်ပြေရဲ့လား"ဟု ကျွန်တော်မေးလိုက်သည်။ သူက “ငါတစ်ခါမှ ဒီလိုမလုပ်ဖူးဘူးကွာ။ စန္ဒယားအသံက ကီးလွဲနေလို့ ပွဲတစ်လျောက်လုံး ကီး ၂မျိုးနဲ့ တီးခဲ့ရတယ်။ ဘယ်လက်က ကီးတစ်မျိုးကိုတီးပြီး ညာလက်က နောက်ကီး တစ်မျိုးကို တီးခဲ့ရတယ်” ဟုသူရှင်းပြခဲ့သည်။ အံ့မခန်းသောသူ့အရည်အချင်းကြောင့် ကျွန်တော်မှင်သက်ခဲ့ရပြီး ထိုသို့လုပ်ဆောင်နိုင် သော လူသားများကို ဖန်ဆင်းခဲ့သော ဖန်ဆင်းရှင်ကိုလည်း အံ့သြမိသည်။
ဒါဝိဒ်မင်းသည် ပိုပြီးနက်နဲသောအံ့သြမှုကို ဆာလံ ၁၃၉:၁၄ တွင် ဖော်ပြခဲ့သည်။ “အကျွန်ုပ်သည် ကြောက်မက်ဖွယ်သောလက္ခဏာ၊ ထူးဆန်းသောလက္ခဏာတို့နှင့် ပြည့်စုံ သည်ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်ကိုချီးမွမ်းပါမည်။ ပြုပြင်တော်မူသောအမှုတို့သည် အံ့သြဖွယ်ဖြစ် ကြောင်းကို အကျွန်ုပ်၏စိတ်ဝိညာဥ်သည် အမှန်သိပါ၏။” လူသား၏တတ်စွမ်းနိုင်မှု ဖြစ်စေ၊…
မျှော်လင့်မထားသော ပြောင်းလဲမှု
၁၉၄၃ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ၌ ဒါကိုတာပြည်နယ်တောင်ပိုင်းရှိ စပီးယားဖစ်ရှ်ဒေသသို့ လေပူများ ဝင်ရောက်ရိုက်ခတ်ခဲ့ပြီး၊ အပူချိန်မှာ အနုတ် ၄ ဒီဂရီမှ ၄၅ ဒီဂရီဖာရင်ဟိုက် (အနုတ် ၂၀ ဒီဂရီမှ ၇ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်)သို့ မြင့်တက်သွားသည်။ ရာသီဉတုဖောက်ပြန်ပြောင်းလဲမှုက ကြောက်စရာကောင်းလှသည်။ ၂ မိနစ်အတွင်း ၄၉ ဒီဂရီသို့ ခုန်တက်သွားသည်။ အမေရိကန် ပြည်ထောင်စု၏အပြင်းထန်ဆုံးသော အပူချိန်ပြောင်းလဲမှု မှတ်တမ်းများအရ ၂၄ နာရီအတွင်း အပူချိန် ၁၀၃ ဒီဂရီသို့ မြင့်တက်သွားသည်။ ၁၉၇၂ ခုနှစ် မွန်တာနာပြည်နယ်ရှိ လိုမာဒေသတွင် အနုတ် ၅၄ ဒီဂရီမှ ၄၉ဒီဂရီဖာရင်ဟိုက်သို့၊ (အနုတ် ၄၈ဒီဂရီမှ ၉ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်သို့) ခုန်တက်သွားသည်။
ထိုသို့ ရုတ်တရက်ပြောင်းလဲဖောက်ပြန်မှုများက ရာသီဉတုသာမက ဘဝအသက်တာ၌လည်း ဖြစ်ပေါ်တတ်ပါသည်။ “ယနေ့နက်ဖြန် ဤမည်သောမြို့သို့ သွားကြကုန်အံ့။ ထိုမြို့၌ တစ်နှစ်ပတ်လုံးနေ၍ ကုန်သွယ်သဖြင့် အမြတ်ရအောင်…